نوروز که قرن های دراز است بر همه جشن های جهان فخر می فروشد، از آن روسـت که یک قــرارداد مصنـوعی اجتماعـی و یا یک جشن تحمیلی سیاسی نیست.
جشن جهان اســت و روز شادمانـی زمین، آسمان، آفتاب، جــوشِ شگفتـنـی ها و شـور زدن ها و سـرشـار از هیجان هر آغاز٫نوروز گذشت زمان و دگرگونی های دوران را شاهد بوده و پیوسته با آمد و رفت الهام بخش خود پایان فصلی دیگر را به ساکنـان این سرزمین کهنسال اعلام کرده است.
نوروز، تجدید خاطــره بـزرگـــی است. خاطره خویشاوندی انسان با طبیعت. گذشت سال هــای دراز نه تنها از شکوهمندی سنّتهای نوروزی نکاسته بلکه روشنگر این واقعیت بوده که بزرگ داشت نوروز و گرامی داشتن سنتهای آن با احساس و اندیشه ایرانی، پیوند ناگسستنی یافته است…
ثبت جهانی نوروز
هشتم مهرماه ۱۳۸۸ آیین باستانی «نوروز» با عضویت هفت کشور و با عنوان یک پروندهی مشترک در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید.
پروندهای مشترک با درخواست و مدیریت ایران و همکاری کشورهای جمهوری آذربایجان، هند، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و ازبکستان که آن سال بهعنوان سومین اثر در فهرست میراث ناملموس جهانی و نخستین اثر ناملموس ایرانی در این فهرست جهانی ثبت شد.
ثبت مجدد نوروز
در سال۹۳، با تقاضای الحاق پنج کشور عراق، ترکمنستان، تاجیکستان، افغانستان و قرقیزستان این پرونده دوباره تدوین و به یونسکو ارسال شد و در این نشست در قالب پرونده ۱۲ ملیتی نوروز به مدیریت ایران مطرح گردید.
قابل ذکر است پرونده چند ملیتی نوروز نخستین پرونده بین کشوری و مهم در یونسکو است که حوزه های فرهنگی مرتبط را در کنار هم قرار داده و همکاریهای مشترک فرهنگی، ظرفیتسازی و آموزش و سایر موضوعات بین کشوری را فراهم ساخته است.
سرانجام دفتر بزرگترین پرونده میراث ناملموس از نظر تعداد کشورهای عضو در آن، ۱۶ اسفند ۱۳۹۳ در طبقه ۱۳ هتل لاله بسته شد
و صبح روز (چهارشنبه، ۱۰ آذرماه ۱۳۹۵)
با نهایی شدن پیوستن این پنج کشور جدید به پرونده،
بار دیگر پرونده «نوروز» در فهرست میراث ناملموس جهانی یونسکو به ثبت رسید.