هزینه هدر رفته در مسیر زندگی

امروز مطلبی در مورد هزینه های هدر رفته در کسب و کار و زندگی مطالعه می کردم برایم خیلی جالب بود برای همین به اشتراک می گذارم.

فرض کنید کفش گرانی خریده‌اید و بعد از مدتی متوجه می‌شوید که پای شما را می‌زند احتمالاً پیش آمده علی‎رغم راحت نبودن چند بار آن را استفاده کرده‌اید و سالها آن را در کمد نگه داشته‌اید. هرچه هزینه‌ای که برای آن کرده اید بیشتر باشد رها کردن آن برای شما سخت تر می شود.

 ماندن در یک رابطه عاطفی اشتباه به دلیل زمان و احساسی که هزینه کرده‌اید از نمونه های دیگر این خطا می باشد. به این خطا، خطای تشدید تعهد (Escalation of commitment) نیز می گویند.

شرکت نوکیا زمانی بیشترین سهم بازار گوشی های تلفن همراه را در اختیار خود داشت تا وقتی‌که گوشی‌های هوشمند به تدریج وارد بازار شدند اما شرکت نوکیا علی‌رغم دانش و سابقه خود در این زمینه، به دلیل هزینه هنگفتی که برای تکنولوژی سیمبین خود کرده بود حاضر به تغییر تکنولوژی نشد و به همین دلیل رقبا به راحتی از او پیشی گرفتند و او سهم بازار خود را از دست داد. همین اتفاق برای شرکت کداک نیز افتاد زمانی‎که دوربین‌های دیجیتال وارد بازار شدند کداک تصمیم گرفت روی فیلم های عکاسی برای تولید عکس‌های با کیفیت سرمایه گذاری را ادامه دهد و خیلی زود ورشکسته شد.

یکی از دلایل بروز این خطا این است که بار منفی شکست برای انسان‌ها زیاد است و هر تصمیم جدیدی، عدم قطعیت به همراه دارد. ذهن انسان همواره تمایل دارد مسیر راحت تر و کم ریسک تر را انتخاب کند. همچنین چون در شرایط برابر هزینه و فرصت، بار منفی هزینه بیشتر از فرصت است (تئوری چشم انداز)، تمایل داریم فرصتی را انتخاب کنیم که حداقل ارزش دو برابر نسبت به هزینه فعلی داشته باشد.

هزینه های هدر رفته در واقع  دلیل اصرار بر تکرار خطاهای زندگی را برای ما نشان می دهد و همه ما کما بیش درگیر این هزینه های هدر رفته هستیم هزینه هایی که تصمیم گیری برای ادامه خطاها را تشدید می نمایند.

نمی دانم چرا این مطلب مرا یاد این شعر شاملو شاعر گرانمایه می اندازد

آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛
برای آنها تنها نشانه حیات،
بخار گرم نفس هایشان است!
کسی از کسی نمی پرسد:
آهای فلانی!
از خانه دلت چه خبر
گرم است
چراغش نوری دارد هنوز؟